dag 12: Drakensbergen, Golden Gate Highlands NP
2 mei 2018 - Golden Gate Highlands National Park, Zuid-Afrika
Vannacht hoorden we verschillende keren een soort hoog, wolfachtig gehuil. Volgens de andere campinggasten zijn dat aardwolven, lijken op hyenas. Maar s ochtend natuurlijk niet meer te zien.
We komen allemaal onze grot weer uit gekropen, de matrassen zijn keihard. Ook in hotels maar de camper spant de kroon.
Na het ontbijt, hebben we een rit van 30 minuten voor de boeg om het park
weer uit te komen. Geen straf op de vroege ochtend.
Hierna gaan we op weg, 630 kilometers slingeren en hobbelen.
Gelukkig vallen de eerste 400 kilometers mee. Rustige wegen, pas tegen 8.30 uur komt er wat verkeer op de weg, Zuid-Afrikanen zijn niet erg vroeg in de weer. We kunnen op de cruise rijden, climat controle aan. Het is ook nog een automaat. Verwarmde en geveerde stoelen. Luxe volop om het lange tijd vol te houden.
De laatste 230 kilometer zijn een stuk heftiger. We rijden door armoedige dorpjes, veel leven op straat en moeten regelmatig remmen voor overstekende beesten of mensen. Het valt ons ook op dat er lange rijen voor de pinautomaten staan.... geen idee waarom.
Ook de weg is slecht, pothols..... inderdaad diepe kuilen. We doen maar rustig aan.
Uiteindelijk rijden we de Drakensbergen binnen. Glooiende groene heuvels en dalen, afgewisseld met puntige rotsformaties. Na een mooie rit van 30 kilometer, rijden we de camping op. Mooi gelegen aan een rotswand. Het is hier een stuk frisser, 18 graden. We willen vanuit de camping nog een kleine wandeling gaan maken als er plots een hoop herrie is. Bavianen, alweer!
Er is een baviaan een camper in gekropen. Gelukkig kunnen we de eigenaren snel waarschuwen en jagen deze de aap weer naar buiten.
Door alle commotie, staan we nog te praten met de buren en houden we intussen de troep van wel 20 bavianen in de gaten. Uiteindelijk lukt
het niet meer om te gaan lopen want om 17.45 uur wordt het al donker en 18 uur is het pikken donker.
Morgen weer vroeg op. De wekker staat op 5 uur. Voor opnieuw 650 kilometers. Vanuit Golden Gate Highlands rijden we naar Royal Natal NP en daarna de snelweg op naar St. Lucia Wetlands.
We komen allemaal onze grot weer uit gekropen, de matrassen zijn keihard. Ook in hotels maar de camper spant de kroon.
Na het ontbijt, hebben we een rit van 30 minuten voor de boeg om het park
weer uit te komen. Geen straf op de vroege ochtend.
Hierna gaan we op weg, 630 kilometers slingeren en hobbelen.
Gelukkig vallen de eerste 400 kilometers mee. Rustige wegen, pas tegen 8.30 uur komt er wat verkeer op de weg, Zuid-Afrikanen zijn niet erg vroeg in de weer. We kunnen op de cruise rijden, climat controle aan. Het is ook nog een automaat. Verwarmde en geveerde stoelen. Luxe volop om het lange tijd vol te houden.
De laatste 230 kilometer zijn een stuk heftiger. We rijden door armoedige dorpjes, veel leven op straat en moeten regelmatig remmen voor overstekende beesten of mensen. Het valt ons ook op dat er lange rijen voor de pinautomaten staan.... geen idee waarom.
Ook de weg is slecht, pothols..... inderdaad diepe kuilen. We doen maar rustig aan.
Uiteindelijk rijden we de Drakensbergen binnen. Glooiende groene heuvels en dalen, afgewisseld met puntige rotsformaties. Na een mooie rit van 30 kilometer, rijden we de camping op. Mooi gelegen aan een rotswand. Het is hier een stuk frisser, 18 graden. We willen vanuit de camping nog een kleine wandeling gaan maken als er plots een hoop herrie is. Bavianen, alweer!
Er is een baviaan een camper in gekropen. Gelukkig kunnen we de eigenaren snel waarschuwen en jagen deze de aap weer naar buiten.
Door alle commotie, staan we nog te praten met de buren en houden we intussen de troep van wel 20 bavianen in de gaten. Uiteindelijk lukt
het niet meer om te gaan lopen want om 17.45 uur wordt het al donker en 18 uur is het pikken donker.
Morgen weer vroeg op. De wekker staat op 5 uur. Voor opnieuw 650 kilometers. Vanuit Golden Gate Highlands rijden we naar Royal Natal NP en daarna de snelweg op naar St. Lucia Wetlands.
