Dag 11: Zagreb

Gisteren rond 1 uur werd het feest afgesloten met vuurwerk. Daarna was het nog best even onrustig. Na een kort nachtje worden we om 6 uur wakker van een flinke plensbui. Klinkt op het dak van de caravan altijd hard. Gelukkig vallen we weer in slaap als we rond 8.15 weer wakker worden van de regen. Was voorspeld maar altijd balen. We staan pas rond 9 uur op als het droog is. Bewolkt en 20 graden maar wel droog. Prima weer voor Zagreb.

Rond 10.30 uur rijden we naar Zagreb. De vriendelijke receptioniste heeft op de plattegrond aangegeven waar we het beste kunnen parkeren en meteen wat highlights gemarkeerd op de kaart. Het ziet eruit als een klein centrum. Moet in een dag te doen zijn.

Vanuit de parkeergarage lopen we meteen een park in. Hier zit het nationaal museum en het beeld van de onafhankelijkheid. In het park veel backpackers in het gras of op bankjes. We komen er al snel achter waarom. Onze parkeergarage zit naast het station en schijnbaar is Zagreb een populaire interrail bestemming.

Vanuit het park lopen we door de hoofdstraat tot we weer op een groot plein komen. Hier veel koffietentjes en winkels. Het is best rustig. Misschien omdat het zondag is of door de regen in de ochtend... We pakken een terrasje voor een kop koffie en lopen dan de Dolac op. Een grote markt met veel bloemen en groenten en fruit. Vanuit de Dolac hebben we zicht op de kathedraal. Helaas in de steigers.... Hierdoor is de kathedraal ook gesloten voor bezoek. Vanuit de kathedraal lopen we door allerlei historische straten om weer in het winkel- en uitgaansgebied te komen. We zijn op weg naar de kabelbaan om omhoog te komen voor de St Marcuskerk en de toren van Lotrščak. We volgen de borden en komen in een steegje met trappen. Hierna moeten we een stukje omhoog en lopen we door de stenen poort met de heilige Maria. De legende zegt dat na een verwoesting alles was verdwenen behalve het beeld van Maria met kind. Hierdoor zou dit beeld magische krachten bezitten. Er staat zelf een rij met mensen voor het beeld om dit te kunnen aanraken of voor te bidden. We gaan verder en moeten weer met trappen omhoog. Nog steeds geen kabelbaantje gezien. Want Zagreb heeft s werelds kleinste en kortste kabelbaan. In een paar seconden wordt je van boven naar beneden gebracht. 

Na een laatste bocht staan we bij de St Marcuskerk. Een zeer opvallende kerk met een mozaïek dak. Ook weer helaas gedeeltelijk in de steigers en niet van binnen te bezichtigen. We zijn dus naar boven gelopen ipv de kabelbaan..... Boven hebben we uitzicht over de stad en vinden we de toren van Lotrščak. Rini en Quincy gaan de toren beklimmen, Chloë en ik blijven beneden. Intussen is het ook veel warmer geworden. De zon komt weer goed door. We besluiten naar beneden te lopen voor lunch als we dan toch nog s werelds kleinste kabelbaan vinden. Voor een ritje van 0,60 cent.... Ja, dat zijn nog eens prijzen, kunnen we mee naar beneden. Doen we dat.

Beneden lekker geluncht in een van de vele straatjes. Zagreb is ook een winkelstad. We struinen nog wat winkeltjes af. Meiden kopen nog een tshirt en korte broek. Als we besluiten terug te lopen richting auto voor de laatste stop van vandaag de botanische tuinen. Deze liggen naast het centraal station.

De plattegrond en navigatie geven aan dat we bij de tuinen zijn gearriveerd. Maar geen tuinen. Dan zien we een loopbrug over de weg met een bord. Balen want we moeten dus een heel eind terug. Teruggelopen en de brug genomen en we zien de tuinen maar niet de ingang. We lopen een heel stuk om de tuinen heen maar geen ingang. Het is bloedheet en benauwd. We lopen te puffen en energie en zin om nog door de tuinen te lopen is eigenlijk wel weg. Zeker omdat we weinig schaduw zien. We besluiten de tuinen te laten voor wat het is en terug te gaan naar de camping. Nog even afkoelen in het zwembad. Want de dag begon met 20 graden maar intussen weer 30 graden.

Morgen rijden we verder naar Nationaal Park Plivitce. We hebben op aanraden van Chantal, Thnx voor de tip, toch maar tickets geboekt. Was nog een heel gedoe en lukte niet via telefoon. Gelukkig was de zeer vriendelijke receptioniste er nog en heeft ze geholpen en de tickets geboekt en meteen geprint. We hebben ook een camping gereserveerd op 6 kilometer van Ingang 1. 

We hebben allemaal veel zin in de Plivitce Meren maar ook jammer om deze mooie camping te moeten verlaten. Benieuwd wat we morgen weer treffen 😉😂😂