dag 18: Krugerpark, overnachten Satara Restcamp
7 mei 2018 - Kruger Park, Zuid-Afrika
We staan precies om 7 uur aan de poort om de camping te verlaten. Een mooi stukje paradijs. Het opstaan s ochtends gaat steeds beter. De ruimte is krap en 4 mensen staan elkaar steeds in de weg. Ook het opruimen van het bed en klaar maken van het ontbijt is inmiddels routine.
We rijden het park uit richting Zuid-Afrika. Dit stuk van Swaziland heeft betere tijden gehad. We bonken en stuiteren weer over de weg en proberen pothols en bumps te ontwijken. Rond 10 uur zijn we bij de grensovergang. Het gaat heel voorspoedig. Een stempel en we kunnen verder. Nog een keer aan de kant van Zuid-Afrika en we zijn weer binnen. Opvallend detail, de Swazilanen zijn echt veel vriendelijker en behulpzaam.
Nog 45 minuten en we zijn bij de ingang van het park. In Zuid-Afrika kunnen we de snelweg weer op en het verloopt lekker soepel. Ook het inchecken bij de Melane gate verloopt vlotjes. We kunnen weer op safari.
Al heel snel zien we een heel klein hertje staan, de red duiker. Deze hebben we al wel gezien maar geen foto's dus snel klikken en weer er een bij voor de collectie.
We verlaten de hoofdweg voor een loipe en zien meteen een kudde olifanten oversteken met 2 jongen. De rest van de loipe zien we een flinke kudde waterbuffels, zebra's en giraffen. Tot ons geluk staan er 2 giraffen aan de weg. Uiteraard ook weer veel verschillende soorten herten en antilopen. Maar nog steeds geen luipaard of jachtluipaard. Na de loipe stoppen we bij een picknickplek. Wat een drukte. Er zit zelfs een winkeltje en restaurant bij. Op de bbq wordt roosterkoek gemaakt. Het ziet eruit als apelstrudel maar dan met harige vulling. Wij hebben donuts, sandwiches en yoghurt. Ook goed.
Na de lunch rijden we verder en nemen nog een loipe. Verkeerde beslissing. We trillen de camper uit van de slechte weg en dat voor 23 km...... pffff........En amper iets gezien. Het was al warm buiten maar nu is het stikheet, 35 graden en een brandende zon.
We rijden verder richting de camping maar er klopt iets niet. De navigatie geeft aan nog 60 kilometer en 1 uur rijden maar het bord in het park geeft aan 90 km en bijna 2 uur rijden. En het is 15 uur en de poort van de camping sluit al om 17.30 uur. We krijgen lichte stress. We zitten midden in het park en hebben gereserveerd voor Satara. Maar dat blijkt toch echt nog 90 km te zijn. Dus de cruise aan en op 50 kilometer. We stoppen nergens voor tenzij het leeuwen, luipaard of jachtluipaarden zijn. En natuurlijk zien we een troep van 6 leeuwinnen bij de riviermonding liggen en zitten. Te mooi om niet te stoppen. Na een stop, rijden we verder. De navigatie geeft aan 17.10 uur. Het moet gaan lukken. Uiteraard komen we een paar keer achter een bus of langzaam rijdende auto te zitten maar 17.20 checken we in. We zoeken snel een plekje op de camping. Het valt niet mee want deze staat goed vol. Schijnbaar een favoriete plek voor senioren om een paar weken te vertoeven.
De braai weer aan en even bijkomen. Morgen even goed opletten op de afstanden. Het is 140 kilometer naar de volgende camping. Dat moeten we kunnen redden want we staan morgen om 5.30 op en rijden 6 uur weg. We gaan onderweg ontbijten, het voordeel van een camper.
Welterusten alvast. Wij kijken nog even sterren bij ons kampvuur en kruipen zo onder de wol (eerder een lakentje vannacht).
We rijden het park uit richting Zuid-Afrika. Dit stuk van Swaziland heeft betere tijden gehad. We bonken en stuiteren weer over de weg en proberen pothols en bumps te ontwijken. Rond 10 uur zijn we bij de grensovergang. Het gaat heel voorspoedig. Een stempel en we kunnen verder. Nog een keer aan de kant van Zuid-Afrika en we zijn weer binnen. Opvallend detail, de Swazilanen zijn echt veel vriendelijker en behulpzaam.
Nog 45 minuten en we zijn bij de ingang van het park. In Zuid-Afrika kunnen we de snelweg weer op en het verloopt lekker soepel. Ook het inchecken bij de Melane gate verloopt vlotjes. We kunnen weer op safari.
Al heel snel zien we een heel klein hertje staan, de red duiker. Deze hebben we al wel gezien maar geen foto's dus snel klikken en weer er een bij voor de collectie.
We verlaten de hoofdweg voor een loipe en zien meteen een kudde olifanten oversteken met 2 jongen. De rest van de loipe zien we een flinke kudde waterbuffels, zebra's en giraffen. Tot ons geluk staan er 2 giraffen aan de weg. Uiteraard ook weer veel verschillende soorten herten en antilopen. Maar nog steeds geen luipaard of jachtluipaard. Na de loipe stoppen we bij een picknickplek. Wat een drukte. Er zit zelfs een winkeltje en restaurant bij. Op de bbq wordt roosterkoek gemaakt. Het ziet eruit als apelstrudel maar dan met harige vulling. Wij hebben donuts, sandwiches en yoghurt. Ook goed.
Na de lunch rijden we verder en nemen nog een loipe. Verkeerde beslissing. We trillen de camper uit van de slechte weg en dat voor 23 km...... pffff........En amper iets gezien. Het was al warm buiten maar nu is het stikheet, 35 graden en een brandende zon.
We rijden verder richting de camping maar er klopt iets niet. De navigatie geeft aan nog 60 kilometer en 1 uur rijden maar het bord in het park geeft aan 90 km en bijna 2 uur rijden. En het is 15 uur en de poort van de camping sluit al om 17.30 uur. We krijgen lichte stress. We zitten midden in het park en hebben gereserveerd voor Satara. Maar dat blijkt toch echt nog 90 km te zijn. Dus de cruise aan en op 50 kilometer. We stoppen nergens voor tenzij het leeuwen, luipaard of jachtluipaarden zijn. En natuurlijk zien we een troep van 6 leeuwinnen bij de riviermonding liggen en zitten. Te mooi om niet te stoppen. Na een stop, rijden we verder. De navigatie geeft aan 17.10 uur. Het moet gaan lukken. Uiteraard komen we een paar keer achter een bus of langzaam rijdende auto te zitten maar 17.20 checken we in. We zoeken snel een plekje op de camping. Het valt niet mee want deze staat goed vol. Schijnbaar een favoriete plek voor senioren om een paar weken te vertoeven.
De braai weer aan en even bijkomen. Morgen even goed opletten op de afstanden. Het is 140 kilometer naar de volgende camping. Dat moeten we kunnen redden want we staan morgen om 5.30 op en rijden 6 uur weg. We gaan onderweg ontbijten, het voordeel van een camper.
Welterusten alvast. Wij kijken nog even sterren bij ons kampvuur en kruipen zo onder de wol (eerder een lakentje vannacht).
