Dag 6: doorreizen naar Velenje (Slovenië)

Vandaag vertrokken we naar Slovenië. Toch een rot van 680 km. We wilden eigenlijk terug naar Bled. Hier waren we 2 jaar geleden ook om Mança (vriendin van Quincy) te bezoeken. En de omgeving is daar prachtig. Helaas zaten alle campings in Bled en omgeving vol. Plan B was Bohinje. Maar wederom alle campings vol. De moeder van Mança heeft ook nog gebeld maar helaas, geen plek. 

Uiteindelijk hebben we gekeken waar er nog iets vrij was met goede reviews (ja ja, ik ben van de reviews lezen maar ook schrijven tot grote schaamte van de kids😬). En zo werd het Camping Velenje. Redelijk onbekend, nieuwe camping aan een meer en met plek. We spreken met Mança en familie af dat zij een dag naar ons komen en wij een dag naar hen. 

Ik dacht dat daarmee dit reisverslag wel zou zijn geschreven. Maar schijnbaar was het niet spannend genoeg en besloot Rini om de dag net wat spannender te maken.

We rijden weg met prima weer. Redelijk wat verkeer op de weg rondom Praag, ja ook al om 5 uur (in de ochtend hè). Richting Brno wordt het steeds rustiger en rond 10 uur zijn we bij Wenen. Het schiet lekker op als we in een enorme regen- en onweersbui komen. Pas richting Graz lijkt het op te klaren. Gelukkig zitten we droog in de auto.... Tot die er plotseling mee stopt..... Board computer geeft de melding moter heeft laag vermogen en plaats valt alles uit. Gelukkig weet Rini de auto en caravan veilig aan de kant te krijgen net aan het einde van een oprit. Verder is er geen vluchtstrook 😱

En ja, daar gaan we weer, ANWB bellen. In 2015 hadden we mega pech in Noorwegen. In 2020 stonden we met een kapotte turbo slang in Frankrijk en nu..... Einde vakantie?

Na een heel gedoe aan de telefoon. Schijnbaar hoeft het personeel niets meer te weten en moet ik Wenen spellen... Krijgen we een telefoontje van de Oostenrijkse ANWB. Waar we staan, hij kan ons niet vinden. Blijkt hij 80 kilometer verderop te staan. Stomme ANWB muts. Gelukkig begrijpt deze man al wel snel waar we staan. We zien een bord met 5 km Pinkafeld en we zitten op de A2. Hij vraagt nog wel van Wenen naar Graz of Graz-Wenen, maar we zijn onderweg naar Graz. Intussen staan we al 1,5 uur te wachten, achter de vangrail. Gelukkig wel droog en met een viaduct waar we eventueel kunnen schuilen. Hoe lang gaat het nu nog duren... En kunnen we nog wel verder.

Gelukkig komt er binnen 20 minuten een gele auto aan. De monteur weet de auto te resetten en stelt voor om naar een parkeerplaats te rijden 3 kilometer verderop. Behoorlijk gestresst rijden we voor hem uit, eigenlijk rijdt de auto prima 🤔 Op de parkeerplaats checkt hij nog alles en leest hij hem uit. Storing is weg en auto doet het weer.... Hij kan niets doen en advies is verder rijden. We kunnen zelf naar een garage rijden. We besluiten maar verder te gaan. Nog 213 kilometers en zien maar. Met 3 uur vertraging, een heel verhaal rijker, rijden we toch Slovenië in. Nog even een flink geslinger, de hoofdweg is afgesloten en we moeten over een smal achteraf weggetje met flinke klimpartijen, komen we op de camping. Het bakbeest heeft het gered. Onze sleurhut door de heuvels getrokken en gelukkig geen storingen meer.

De komende dagen zijn we in Slovenië. Leuke camping met een prachtig meer. Leuk restaurant en strandtent. En vooral heerlijke douches!