Dag 18: Krka Nationaal Park🏞️

Vandaag weer vroeg opstaan. Per ongeluk heb ik de radio aangezet als alarm in plaats van de buzzer. We worden wakker van een harde stem. Quincy dacht aan een Russische invasie😂😂😂

We hebben deze keer geen winkeltje op de camping en besluiten broodjes af te baken. Handig zo'n oventje. 

Na het ontbijt pakken we voldoende drinken in en een lunch want we gaan hiken. Rugzak mee, wandelschoenen aan en we kunnen.

De ingang ligt vlak bij de camping. Tenminste de ingang van waterval 1. Want in tegenstelling tot Plivitce is dit geen aaneensluitend park maar een aantal punten die behoren bij het NP en die met 1 ticket kunnen worden bezocht. Bij Lozavac ligt de grootste en meest bekende waterval, Skradinski Buk. Vanuit de ingang kun je per boot of per bus naar een startpunt. We kiezen voor de bus omdat we 45 minuten moeten wachten op de boot. De bus is met 10 minuten bij het startpunt waar we eerst uitleg krijgen. De wandelroute is 2 km en gaat grotendeels over een houten vlonder. We beginnen bij de watermolen. Hier is ook een museum met uitleg over het park en het nut van waterenergie in het verleden (malen van granen voor brood, zagen van hout) en het nut van waterenergie tegenwoordig.

Na de watermolen lopen we over de planken langs een meer met kleine watervallen. Behoorlijk glad omdat het nog nat is van de regen die vannacht is gevallen. Volgens onze kenner komt dit omdat de planken gelakt zijn.... En inderdaad, een stuk verder liggen veel oudere planten zonder lak en die zijn niet glad. 

Na een route langs verschillende meren, komen we bij de grote waterval. Omdat we vroeg zijn (9.15) is het nog niet druk en hebben we een mooi uitzicht van de zon op de waterval. Via een brug kunnen we langs de waterval. Mooi punt. Via trappen gaan we weer omhoog en zien we meerdere lagen van de waterval. Uiteindelijk komen we aan de andere kant van de watermolen uit waar we een mooi viewpoint vinden. Het water van Plivitce is veel blauwer. Maar dit is toch ook wel indrukwekkend. Minder toeristisch en minder aangelegd. Ruiger.

Terug bij de auto hebben we meerdere opties. We kunnen met de boot naar Visovac. Een eiland in de rivier Krka met daarop een klooster. Of we kunnen naar de Roski Slap, wederom een waterval. We kiezen voor het laatste. Dit betekent 30 minuten met de auto naar de volgende ingang.

Onderweg naar Roski Slap stoppen we bij het viewpoint van Visovac. We hebben een mooi uitzicht van boven op dit piepkleine eiland met klooster. Bij de ingang van Roski Slap is al snel duidelijk, dit is minder toeristisch en minder goed geregeld. Kwamen we eerst op een mega parkeerplaats met meerdere restaurants en shops, nu komen we op een hele kleine parkeerplaats. We hebben geluk en vinden nog een plekje want anders was het aan de kant van de weg parkeren. En die is al niet te breed. Dat bakbeest is beter af op de parkeerplaats. 

Ook nu weer een vriendelijke dame die uitleg geeft, wederom in redelijk goed Engels. Er is een mini route en dan een rode en gele route. De rode is flink omhoog naar een grot...

We beginnen met de mini route. En dat is ook echt mini. Zeer onduidelijk waar we naartoe moeten, zien we uiteindelijk mensen uit een opening komen. Hier gaat een steil trapje naar beneden en zijn we plots bij de waterval met het restaurant in het water. Hiervan zijn veel foto's beschikbaar. We kunnen niet in het water zitten (gelukkig want dat is steenkoud) maar nemen wel plaats op het terras voor een drankje. Hierna lopen we langs de huisjes richting de rivier. In de huisjes zijn oude ambachten. De lucht ziet er eigenlijk wel donker uit en we hebben het nog niet gezegd of het begint te regenen. Uiteraard geen regenjassen of paraplu meegenomen. We schuilen eerst onder een boom maar het regent wel heel hard. Gelukkig vinden we weer een huisje en kunnen we daar schuilen bij de natuurlijke wasmachines (zie foto, watervallen komen in grote ronde tonnen en wassen zo de was schoon).

Na 15 minuten is de bui gelukkig voorbij. Er was geen regen voorspeld..... En gaan we naar de gele route. Rini en Quincy wagen zich zelfs aan de rode route, 571 treden omhoog naar de grot en ook weer naar beneden. Chloë en ik hebben een mooi bankje gevonden. Gelukkig met dakje want weer een flinke plensbui. Rini en Quincy bereiken net de grot om te schuilen. Gelukkig is deze bui na 15 minuten ook weer voorbij en kunnen we droog de rest van de route lopen. Mooi maar niet spectaculair. We zijn verwend geraakt 🫣

Na deze wandelroute van wederom 2 km, gaan we richting Manojlovac. Dit is de hoogste waterval maar wel de primitiefste. En dat merken we. Bij aankomst is er wel een grote parkeerplaats maar verder geen shop of restaurant. En dat terwijl ik wilde wachten. De omschrijving luid: steile afdaling, niet geschikt voor mensen met een slechte conditie, kleine kinderen of wandelwagens. Via een pad waarbij over rotsen moet worden geklommen, moet het laatste stuk worden afgedaald langs een zeer steil stuk waarbij je je laat afzakken via een touw. IK denk meteen, niet mijn ding😂😂

Vanuit Roski Slap is het weer 30 minuten rijden. Ook hier staat weer een zeer vriendelijke dame voor uitleg. Je kunt een easy trail doen naar het viewpoint en dan een difficult trail naar de watervallen. Ze heeft al aan, afspelen duurt ongeveer 15 minuten, naar boven ruim 40 minuten waarbij je langs een touw weer naar boven moet. Dag ga ik dus niet doen. We gaan richting viewpoint maar ik vind het eigenlijk al weer te hoog. En dan moet je langs de afgrond lopen. Daar kan ik al helemaal niet tegen. Ik ga wel bij de auto wachten. Ik zit eigenlijk net geïnstalleerd in de auto als Chloë terug komt. Zij vond het viewpoint voldoende en gaat niet mee naar beneden..ze weet me te overtuigen dat het viewpoint heel mooi en totaal niet eng is. Never trust your own child! Het afdalen gaat goed totdat we dus inderdaad langs de afgrond moeten lopen. Heus, het pas is zeker wel 1.5 meter. Maar al is het 10 meter breed. Die afgrond blijf ik zien. Met knikkende knieën bereik ik het viewpoint om snel even te kijken en snel weer terug. Volgens Chloë waren we sneller boven dan beneden 😂😂😂

Eenmaal bij de auto, zetten we alle ramen open. Flesje water uit de koeltas, koekie erbij, boekje open. Live is good😁 Na 45 minuten komen er 2 oempa loempa's aan. De ene heeft nog een roder hoofd dan de ander. Het was een heel avontuur..ze moesten door een leegstaand huis kruipen en zichzelf via een touw laten afdalen. Vooral de weg omhoog was mega zwaar.. tshirt zijn flink nat en gelukkig hebben we deo in de rugzak. De navigatie naar de camping geeft nu 45 minuten aan en driver Rini brengt ons weer veilig over alle kronkel weggetjes naar de camping. 

We kijken terug op een mooie dag. Veel gezien en gedaan. Geen spijt dat we ook dit park hebben bezocht. Leuke afwisseling na een aantal steden.

Morgen gaan we weer vroeg uit bed. De reis gaat verder naar Krk. Het grootste en bekendste eiland van Kroatië. We hebben een camping gevonden vlakbij Krk stad. Niet helemaal wat we wilden maar dat is met reizen op de bonnefooi. We doen het er maar mee.

Fijne avond aan iedereen vanuit een prachtig Kroatië. Camping is donker en stil op de geluiden van de krekels en campinggasten 👍