dag 4: 26 juli, vertrek in Nottbodden en aankomst in Rjukan
27 juli 2015 - Hjartdal, Noorwegen
Gisterenavond al flink wat regen gehad, vannacht regen en vanmorgen met opstaan ook regen. We hebben nog goede hoop dat het na het ontbijt zal opklaren maar helaas. We rollen de luifel op in de regen (eronder is het redelijk droog, het oprollen is een nat werkje blhhhh).
We vervolgen route E134 naar het westen. Al na 15 minuten is onze eerste stop, de staafkerk van Heddal. De mooiste en grootste van Noorwegen en ook wel de houten cathedraal genoemd.
Eenmaal aangekomen zien we de kerk al in de verte staan. Een indrukwekkende gebouw, helemaal van hout. Dichterbij wordt de cathedraal een kerkje. De kerk van Gilze is al een flink stuk groter!
De kerk kan van binnen worden bezichtigd en in de zomerperiode vanaf 9 uur. Het is 9.45 uur maar geen deur die altijd open staat..... ook het naastgelegen café annex souvenirsshopje is donker. Mooi balen, zijn wij in Noorwegen is dat ding gesloten. We maken foto's en lopen een rondje en er komen al meer toeristen en zelfs een touringcar. Zou het dan toch open gaan.... En jawel om 10 uur gaat het licht aan en de deur open. Van binnen is de kerk nog kleiner als van buiten. 50 mensen is wel maximaal. Niet zo'n vroom volk hier, denken we maar.
Na 15 minuten zijn we al uitgekeken maar gelukkig krijgen we als tip om 300 meter door te lopen naar het folklore museum. Erg leuk voor kinderen. En inderdaad. Er staan 6 oude huizen bij elkaar. We lopen wat rond en willen net het eerste huis in gaan als we worden aangesproken door een vrouw in klederdracht. Zij is de gids en nodigt ons uit in het grote huis om informatie te geven en daarna kunnen we zelf rondwandelen. Binnen brand de haard en de vrouw spreek goed Engels. Ze vertelt over de huizen en de beschildering, de manier van leven zo'n 200 jaar geleden. Over de sagen en trollen (bijgeloof in Noorwegen) en de klederdracht. In het hoofdhuis is ook een knus café met koffie en cake of een soort wafel. We genieten van een bakkie en heerlijk zelf gemaakte cake en wafels. Hierna bezoeken we de andere hiizen en stalen en de tentoonstelling met klederdracht. Mooi stukje cultuur.
Na de kerk én museum rijden we verder richting Tuddal waar we de caravan op een camping zetting. Mooie camping aan een meer met zeer nette toiletten en een vriendelijke eigenaresse. Er staat gratis koffie met wederom cake en we mogen wafels bakken als we willen. De spullen staan klaar.
Vanuit Tuddal rijden we verder naar Rhjukan. Deze weg wordt afgeraden voor catalogus. We weten al snel waarom..... het gaat flink steil omhoog en haarspeldbochten heeft voor ons een nieuwe betekenis!
Na 30 minuten rijden we boven de bomengrens. Vanwege het slechts weer is het mistig maar we genieten van het uitzichten en het vreemde landschap. Kale rotsen, maanlandschap worden afgewisseld met meren en sneeuwvelden (idd er ligt hier sneeuw). De buitentemperatuur een heerlijke 3 graden!
We vervolgen de rit en rijden aan de andere kant naar beneden richting Rjukan. Ook een mooie afdaling maar het eerste stuk was spectaculair.
We rijden terug over de E134 naar de camping voor een hapje Nederlandse kost (die Turkenbak moet leeg voor de terugreis dus goed eten......)
Morgen staat een wel erg avontuurlijk plan op het programma. We rijden naar de Gaustatoppen waar we wandeling gaan maken richting uitkijk plateau. 2 uur klimmen en dan ook weer 2 uur dalen. Of ik het ga redden met mijn hoogtevrees...... we zullen het morgen weten.
We vervolgen route E134 naar het westen. Al na 15 minuten is onze eerste stop, de staafkerk van Heddal. De mooiste en grootste van Noorwegen en ook wel de houten cathedraal genoemd.
Eenmaal aangekomen zien we de kerk al in de verte staan. Een indrukwekkende gebouw, helemaal van hout. Dichterbij wordt de cathedraal een kerkje. De kerk van Gilze is al een flink stuk groter!
De kerk kan van binnen worden bezichtigd en in de zomerperiode vanaf 9 uur. Het is 9.45 uur maar geen deur die altijd open staat..... ook het naastgelegen café annex souvenirsshopje is donker. Mooi balen, zijn wij in Noorwegen is dat ding gesloten. We maken foto's en lopen een rondje en er komen al meer toeristen en zelfs een touringcar. Zou het dan toch open gaan.... En jawel om 10 uur gaat het licht aan en de deur open. Van binnen is de kerk nog kleiner als van buiten. 50 mensen is wel maximaal. Niet zo'n vroom volk hier, denken we maar.
Na 15 minuten zijn we al uitgekeken maar gelukkig krijgen we als tip om 300 meter door te lopen naar het folklore museum. Erg leuk voor kinderen. En inderdaad. Er staan 6 oude huizen bij elkaar. We lopen wat rond en willen net het eerste huis in gaan als we worden aangesproken door een vrouw in klederdracht. Zij is de gids en nodigt ons uit in het grote huis om informatie te geven en daarna kunnen we zelf rondwandelen. Binnen brand de haard en de vrouw spreek goed Engels. Ze vertelt over de huizen en de beschildering, de manier van leven zo'n 200 jaar geleden. Over de sagen en trollen (bijgeloof in Noorwegen) en de klederdracht. In het hoofdhuis is ook een knus café met koffie en cake of een soort wafel. We genieten van een bakkie en heerlijk zelf gemaakte cake en wafels. Hierna bezoeken we de andere hiizen en stalen en de tentoonstelling met klederdracht. Mooi stukje cultuur.
Na de kerk én museum rijden we verder richting Tuddal waar we de caravan op een camping zetting. Mooie camping aan een meer met zeer nette toiletten en een vriendelijke eigenaresse. Er staat gratis koffie met wederom cake en we mogen wafels bakken als we willen. De spullen staan klaar.
Vanuit Tuddal rijden we verder naar Rhjukan. Deze weg wordt afgeraden voor catalogus. We weten al snel waarom..... het gaat flink steil omhoog en haarspeldbochten heeft voor ons een nieuwe betekenis!
Na 30 minuten rijden we boven de bomengrens. Vanwege het slechts weer is het mistig maar we genieten van het uitzichten en het vreemde landschap. Kale rotsen, maanlandschap worden afgewisseld met meren en sneeuwvelden (idd er ligt hier sneeuw). De buitentemperatuur een heerlijke 3 graden!
We vervolgen de rit en rijden aan de andere kant naar beneden richting Rjukan. Ook een mooie afdaling maar het eerste stuk was spectaculair.
We rijden terug over de E134 naar de camping voor een hapje Nederlandse kost (die Turkenbak moet leeg voor de terugreis dus goed eten......)
Morgen staat een wel erg avontuurlijk plan op het programma. We rijden naar de Gaustatoppen waar we wandeling gaan maken richting uitkijk plateau. 2 uur klimmen en dan ook weer 2 uur dalen. Of ik het ga redden met mijn hoogtevrees...... we zullen het morgen weten.
