Dag 5: Algonquin Provincial Park

Weer een vroege dag. Om 6.30 uur gaat de wekker. Quincy heeft er echt nog geen zin in maar ze zal er toch uit moeten. Een snelle douche en ontbijtje en dan op naar de camper. De ouder van Myriam hebben er goed op gepast. Mark en Myriam hebben voor een leuke paar dagen gezorgd. Beetje verdrietig nemen we afscheid..... Zij moeten weer aan het werk en wij gaan verder reizen. Eind september komen ze naar Nederland. Tenminste Mark komt zeker maar mogelijk komt Myriam toch mee.

Eerst even de tank vullen..... dat is flink wat. Rond 21 uur rijden we weg uit Ottawa. We nemen weer de Highway naar het westen. Makkelijk die wegen in Canada. Na ongeveer 80 km slaan we af naar de 60. Deze landelijke route loopt door het park. Onderweg komen we langs een groot meer en de weg wordt steeds heuvelachtige. De kolos, we hebben de camper een naam gegeven 😃 komt gelukkig goed omhoog.

En dan is sneller als verwacht de ingang naar Algonquin. Er is geen poortbewaking maar er is een informatie balie. We krijgen een kaart en kunnen meteen inchecken voor de camping. Omdat het laagseizoen is, hoeven we verder geen entree te betalen. De campings plaats is inclusief entree. Het vistorcentrum is wel open van 9 tot 17 uur, we mogen een vuurtje maken op de camping en krijgen een kaart met informatie.

We besluiten nu het nog droog is om eerst de trail te lopen bij het museum. Een soort van openlucht museum over de houtindustrie door de eeuw heen. De route is 1.5 km en na ongeveer 45 minuten hebben we alles bekeken en gaan we verder. De trail naar de beverdam is ook open en we lopen deze route. Een stuk avontuurlijker. Een behoorlijk geklim en geklauter om eerst bij het meer uit te komen. Mooi maar helaas geen bevers. De route loopt door het meer over houten vlonders. Dit lukt net. Gelukkig hebben we allemaal hoge wandelschoenen aan...

Na het meer gaat de route weer een stuk omhoog. Af en toe is het wel nog heel drassig of modder en we komen op 1 stuk nog een ijsplaat tegen. De winter is hier net aan het verdwijnen. Na het geklauter staan we op een rots plateau met een mooi uitzicht. Iedereen geniet behalve ik.... Niet mijn ding op hoogte staan. Ik ga meteen door richting de afdaling. De rest haalt me wel weer in. Beneden zijn we aan de andere kant van het meer en er ligt een immense beverdam. Dat is niet in een dagje gedaan.... Maar weer geen bevers. Na de beverdam gaat de route terug naar de parkeerplaats. Zo, dat was weer 2.5 km op de teller. We lezen op de terugweg dat bevers zich zelden aan mensen laten zien en moeilijk te spotten zijn. Fijn dat ze dat op de terugweg zeggen als iedereen al teleurgesteld geen bevers heeft gezien🤔

Op naar het vistorcentrum. Het is tijdens het wandelen wat gaan regenen maar eenmaal in de auto druppelt het steeds harder. In het visitor center is WiFi, yes even connecten om app en mail binnen te halen, kijken naar het weer van morgen en de route downloaden. Daarna kijken we naar een filmpje over het park en bezoeken we de tentoonstelling over het leven in het park in vanaf 1890 tot nu.

Als we buiten komen is het weer droog en rijden we richting de camping. We hebben al kunnen inchecken. Net voor de camping zit nog een winkeltje. We zijn zout en peper vergeten en neuzen even rond. Leuke souvenirs maar amper etenswaren. Gelukkig zijn wij voorzien. Helaas geen peper en zout, de vrouw achter de kassa geeft aan dat morgen de bevoorrading wordt verwacht. Dan vanavond spaghetti met rundergehakt zonder peper en zout.....

In de winkel hangt ook een bord waarop je kunt aangeven wat je hebt gezien en waar. Ongeveer een uur geleden is er door meerdere mensen een Moose (voor degene die niet willen googelen: Eland) gezien. We hopen ook op een Moose maar helaas. Veel vogels, eekhoorns maar dat was het voor vandaag.

Op de camping is er wederom geen post. We vinden gelukkig makkelijk ons plekje. Een flinke staanplaats met picknick bank en vuurring. Er ligt hout om vuur te maken en we besluiten om toch nog even buiten te gaan zitten en vuurtje te stoken. Jas aan en vuur aan. Het vuur pakt snel maar rookt ook flink. Onze expert zegt vochtig hout.... Tja niet gek als we rondkijken. De sneeuw is weg maar het is nog steeds nat en vochtig.

Na een klein uurtje gaan we toch naar binnen. Het begint echt koud te worden maar het is ook 18.30. Binnen zetten we de elektrische kachel aan. Warme lucht wordt al snel door de ruimte geblazen en er komen lekkere luchtjes voorbij van de spaghetti. Na het eten strekken we ons uit op de banken. Bakje koffie en thee erbij, koekkie (ja van Canadees formaat hè) en boekje. Even relaxen. Morgen weer vroeg op voor de rest van het park. Hopelijk is het droog.