Dag 4

Na wederom een heerlijke nacht en ontbijt, gaan we op stap naar een park met watervallen. Het weer is bewolkt en er is al wat regen gevallen maar nu is het droog.

De watervallen zijn niet hoog maar wat een kracht achter het water. Omdat het steeds zonniger en warmer wordt, gaan we door naar een trail waar je vogels mag voeren. Eerst een stop om vogelzaad te kopen.

Aangekomen bij de trail wordt het steeds warmer en zonniger. Jassen uit en op weg. Het eerste stuk hebben de vogels nog niet veel honger maar later landen ze op onze handen om te eten. De eekhoorntjes zijn mega grappig en bedelen ook om zaad. Deze zijn getraind 😂😂

De trail is afwisselend en stukken bos variëren met riet en moeras. Er is een gebied met bevers maar deze vinden we niet. Even later spotten we wel een grote vogel. Hij vliegt dichterbij en we zien dat het een flinke uil is. We begrijpen van Myriam dat het zeldzaam is om een uil te zien. Mooi meegenomen.

Na de trail gaan we lunchen in een restaurant met eigen brouwerij. Mooi pand aan de rivier met een werkende brouwerij. Rini gaat voor een karamel chocolade bier. Wij houden het bij fris. Als de lunchgerechten komen, blijken het enorme porties te zijn. Vooral van de meiden die fish en chips hebben genomen. Een portie voor tweeën had volstaan.... We nemen de restjes mee in een doggybag. Ook weer zo grappig. Een doggiebag is hier standaard, in Nederland kijken ze je raar aan.

Tijdens de lunch is het weer gaan regenen en we gaan nog even shoppen voordat we naar de ouders van Myriam rijden. We zijn uitgenodigd voor tea time. De moeder van Myriam heeft de hele tafel vol staan met lekkers en dit is iets meer dan thee met taart. Ze heeft ook allerlei hartige en zoete dingen. Super aardige mensen en een leuk ontvangst.

Omdat we morgen weer verder gaan, rijden we nog even naar een super grote shop voor eten en drinken. We slaan drinken, vlees en snacks in. De komende 12 dagen hebben we niets meer nodig.

Eenmaal terug bij Mark en Myriam drinken we nog wat. Niemand hoeft meer eten want we zitten nog vol van het eten bij de ouders van Myriam. Heel erg jammer dat deze dagen er weer op zitten. En ook dat we morgenochtend weer afscheid moeten nemen. Ik merk dat ik er ook weer een tikkeltje triest oven ben..... Ik snap dat ze hier willen wonen maar het is wel ver weg........

Morgenochtend gaan we weer naar de camper. Deze staat bij de ouders van Myriam. Dan rijden we naar Algonquin Provincial Park. Een van de oudste parken van Canada.

Voor nu nog even lekker slapen in een normaal bedje😃

​​